การที่พวกเราพบกันเป็นเนื่องจากпรรม มันไม่ใช่บังเอิญ

[Chanapot]

กร ร ม นั้นจะพาคนทั้งคู่มาพบกันในช่วงเวลาหนึ่ง รวมทั้งถ้าเกิดหมดก ร ร ม ไม่อย ากจากคงต้องจาก

สิ่งไหนที่เราทำมา ไม่อย ากเจอก็จำเป็นต้องเจอ ไม่อย ากจากก็จำต้องจาก นี่แหละหนา ที่เรียกว่า ก ร ร ม


ด้วยเหตุนั้น การที่พวกเราโดน ทำ จากผู้อื่น ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ มันเป็นผลของแขน ร ม ที่พวกเราทำมาก่อนนี้


ถึงจะเป็นเรื่องที่พิสูจน์ได้ย าก เพราะว่าอยู่นอกจากวิสัยของคน ที่จะรับทราบได้

เปรียบเสมือนแร งโน้มถ่วง ที่ดึงพวกเราไว้บนแผ่นดินโดยที่พวกเราไม่มีสติ หรืออากาศ ถึงจะไม่เห็นซึ่งก็มีอยู่จริง

เว เกลื่อนกลาดร ร ม ก็เช่นกัน ทุกพฤติกรรมนั้นส่งผลลัพธ์อยู่แล้ว ถึงพวกเราจะเชื่อหรือไม่ก็ตาม

เมื่อเรารู้และเข้าใจดีแล้ว ไม่อย ากที่จะสร้างกร ร ม กับเขาถัดไป ไม่อย ากให้เขามาทำร้ ายอีก

เราก็ต้องหัดที่จะยกโทษ ปล่อยเขาออกจากใจ เลิกสร้างแขน ร ม

ส่วนตัวเขาจะสำนึกมั้ย ให้คิดซะว่า พวกเราให้อภัยพวกเราได้บุญ


ส่วนเขาก็คงจะได้รับมือ ร ม ที่เขาทำ โดยที่พวกเราไม่มีส่วนเกี่ยวเนื่องใดๆกับเขา

เสมือนคำที่ว่า "บุญผู้ใดกันแน่..แขน ร ม มัน"

ตามหลักคำกล่าวอบรมสั่งสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ท่านบอกไว้ว่า ความบังเอิญนั้นไม่มีจริง

เนื่องจากว่าทุกสิ่งล้วนควรจะมีความเป็นมา นั่นคือ ตัวแขน ร ม ที่นำพามา

แต่เมื่อพามาพบกันแล้ว ต่อจากนั้นคือ พวกเราเองจะเป็นคนระบุ

กำหนดให้ดีก็ด้วยกันทำดี จะกำหนดให้มันแ ย่ ก็ทำร้ ายซึ่งกันและกัน ก็อยู่ที่เรา

การพบเจอกันในปัจจุบัน คือผลของมือ ร ม ในอดีตก่อนหน้าที่ผ่านมา

แม้กระนั้นชีวิตจะเป็นยังไง ในอนาคต เป็นผลของกร ร ม ที่เราทำในวันนี้
เรื่องบังเอิญ
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/13571/
Tags : пรรม