สิ่งที่แม่โป้ปดมดเท็จเราเสมอมา (แล้วคุณจะรักแม่มากขึ้นเรื่อยๆ)

[Fern751]

เพียงพอขาดเงิน คนแรกที่นึกถึงเป็นพ่อแล้วก็แม่

แม้กระนั้นเมื่อมีเงินคนแรกที่คิดถึงเป็นแฟนและก็เพื่อนฝูง

หนแรก

เรื่องราวได้เริ่มขึ้นตั้งแต่ในช่วงเวลาที่ผมยังเป็นเด็ ก ผมเกิดในครอบครัวที่ย ากกระทั่ง หลายครา

ที่ไม่มีของกินเพียงพอสำหรับทุกคนเวลารับประทานข้าว แม่จะแบ่งข้าว


ส่วนของแม่ให้ผม รวมทั้งกล่าวว่า"ทานไม่น้อยเลยทีเดียวนะลูก แม่หิวเยอะแค่ไหน" ครั้งแรกที่แม่โ ก ห ก ผม

ครั้งที่สอง

ผมโตขึ้น แม่ของผมที่แสนขยัน มักจะหาเวลาว่างไปตกปลาที่แม่น้ำใกล้ๆบ้านนี่แหละ

แม่หวังจะให้ผมได้รับของกินที่มีสาระ ต่อสภาพร่างกายบ้าง

แม่จะต้มปลาที่ตกได้ทำเป็นของกินซึ่งผมชอบกินมาก ในตอนที่ผมกินต้มปลา

แม่จะนั่งด้านข้างผมแทะกิน เศษเนื้ อ ปลาที่ติดอยู่ตามก้างปลา


ผมรู้สึกตื้นตันครั้งใดก็ตามผมพย าย ามแบ่งเนื้ อปลาให้แม่ทานบ้าง


แต่แม่ปฎิเสธตลอด แม่บอกว่า "ลูกรับประทานเถิด แม่ไม่ค่อยถูกใจรับประทานเนื้ อปลานักหรอก"

ครั้งที่แม่ของผม 2 ได้โก ห ก ผม

ครั้งลำดับที่สาม

เมื่อผมเรียนอยู่ชั้นมัธยม แม่ทำงานหนักกว่าเดิม เพื่อจะหาเงินมาให้ผมเรียน

และค่าใช้จ่ายทุกๆสิ่งทุกๆอย่างในบ้าน ครั้งคราวผมตื่นขึ้นมากมายลางดึกดื่น

ผมเห็นแม่ยังคงนั่งดำเนินการอยู่ มีแค่แสงเทียนเล่มเล็กๆแค่นั้นที่อยู่เป็นเพื่อนแม่

"แม่นะครับ..นอนเถอะขอรับมันดึกมากแล้ว" ผมพูดกับแม่

รวมทั้งแม่ยิ้มแล้วก็บอกกับผมว่า"ลูกนอนเหอะ แม่ยังไม่ง่วง"

ครั้งที่ 3 แล้วที่แม่โก ห ก ผมเช่นเคย

ครั้งที่สี่

ในวันสอบวันสุดท้าย แม่มาเป็นกำลังใจให้ผม แม่นั่งคอยผมท่ามกลางแสงตะวันแรง

ของเที่ยงวันอยู่นานพอสมควร เมื่อระฆังดังส่งสัญญาณว่าการสอบสิ้นสุดลง


แม่ จะเอาน้ำหวานเย็นๆมาให้ผม จากกระติกน้ำที่แม่ได้จัดเตรียมมา


มันเป็นน้ำหวานที่มีรสเข้ม แม้กระนั้นความรักของแม่ผมเข้มกว่า

เนื้ อตัวของแม่โชกเปียกแฉะไปด้วยเหงื่อ ผมยื่นแก้วให้แม่และบอกให้แม่ดื่มร่วมกัน

แม้กระนั้นแม่กล่าวว่า "ดื่มเถอะลูก แม่ไม่กระหาย" นี่เป็นครั้งที่ 4 แล้ว

ครั้งที่ห้า

แล้วก็ภายหลังที่บิดาผมเสี ย ชีวิตด้วยเหตุว่าโ ร ค ร้ าย คุณแม่ของผมจำต้องรับภาระ

ค่าใช้จ่ายทั้งหมดทั้งปวงคนเดียว ครอบครัวของเราดำเนินไปอย่างลำบากมากขึ้น


ไม่มีทางไหนเลยที่ผ่านไปอย่างไม่ท ร ม า น เพื่อนบ้านที่เห็นความเป็นไปของครอบครัวพวกเรา

ก็ยื่นมือเข้ามาช่วยบ้าง บางคนก็เสนอแนะให้แม่สมรสใหม่แต่ แม่ก็ปฏิเสธตลอดพร้อมด้วยพูดว่า

"ฉันไม่อยากความรักเลย" แม่โก ห ก เป็นครั้งที่ 5

ครั้งที่หก

เมื่อผมได้จบการศึกษาแล้วแล้วก็ได้งานทำ มันก็ถึงเวลาที่แม่จะได้พักผ่อนบ้าง แต่ว่าแม่ดูเหมือนจะไม่ได้อยากต้องการ

แม่ตื่นแต่เช้าไปขายผักที่ตลาด เพื่อจะมีเงินสำหรับใช้จ่ายส่วนตัว

แม่ ไม่เคยยอมรับเงิน ที่ผมได้จากการทำงาน ส่งไปให้

แม่ส่งคืนมาให้ผมด้วย แม่พูดว่า "แม่มีเงินพอประมาณอยู่นะลูก" ครั้งที่ 6 ที่แม่โก ห ก

ครั้งที่เจ็ด

จากการผลักดัน จากองค์ก รแห่งหนึ่ง ผมเข้าห้องเรียนต่อปริญญาโทในมหาวิทย าลัย

ที่มีชื่อของประเทศ เมื่อผมจบการศึกษาก็เข้าทำงานต่อเลย ด้วยค่าตอบแทนรายเดือนที่สูงลิ่ว

รวมทั้งผมตั้งอกตั้งใจจะพาแม่มาดำรงชีวิต อย่างมีความสุขกับผม

แต่แม่ผมท่านไม่อยาก ไม่ก่อกวนผม แม่ กล่าวกับผมว่า

"แม่ไม่เหมาะสมกับชีวิต ในเมืองหลวง เลยลูก" ครั้งที่ 7 แม่โก ห ก เหมือนเดิม

และครั้งที่แปด

พอแม่เฒ่าตัวลง ก็จำเป็นต้องเข้ารักษ าตัวในโร งพย าบาลเหตุเพราะโร ค ม ะ เร็ ง เพียงพอผมรู้ข่าว ก็รีบกลับมาหาแม่ในทันที

แม่นอนอย่างเมื่อยล้าภายหลังจากการ ผ่ า ตั ด แม่มองแก่ลงไปมากเลย แม่มองดูผมด้วยสายตาที่บ่งบอกได้ว่าคุณรัก

รวมทั้งประสงค์จะได้พบผมเยอะที่สุด แม่พย าย ามยิ้มให้กับผม แม่ซูบผอมมากมาย และมองอ่อนแอ

โร ค ร้ า ยได้ทำล า ย ร่างกายของแม่ที่รักของผมไปมาก แล้วก็ผมมองแม่ด้วยน้ำตาอาบหน้า

ผมเจ็ บป วดจั บจิตใจ เพราะการได้มองเห็นม่าม้าหวานใจอยู่ในสภาพนี้

แม่ได้มองหน้าผมและพูดกับผมว่า "อย่าร้องให้เลยลูกรัก แม่ไม่รู้จักสึกเจ็ บอะไรเลย"

แล้วก็เป็นครั้งที่ 8 ที่แม่โก ห ก แล้วภายหลังที่แม่โก ห ก ผม ดวงตาของคุณได้ปิดลงชั่วกับชั่วกัลป์

ครอบครัวเป็นเรื่องสำคัญ ดูแลคนข้างกายของคุณให้ดี อย่าไม่มีความเอาใจใส่ เอาใจใส่กันให้มากๆก่อนที่จะสายไป
แม่
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/13628/
Tags : โกหก